Aydınlıklardan Uzaktayım

 Merhaba. Uzun zaman sonra yeniden yazmaya karar verdim. Kim bilir belki bir gün gelir ve hiç durmadan yazmaya devam ederim. Nedeni bilinmez nadasımın daha da derine ilerlemesi beni gittikçe korkutsa da, sanırım son demlerini yaşıyorum artık. En sevdiğim diyebileceğim her şey yavaş yavaş silinmeye başlıyor aklımda. Bir uğultu var kulağımda hiç gitmeyen, peşimi bırakmayan. Umut dağlarıma büyük bir sis çöküyor yavaş yavaş. Git gide zehirliyor beni. Önümü göremiyorum.Hangi yola gireceğimi bilmiyorum. Zararına yaşıyorum artık. Yaratımım durdu. Sözlerim kayıp, sesim çıkmıyor. Vurasım geliyor bir yerlere. Zarar görmek istiyorum çünkü ben hariç etrafımdaki herkes zarar görüyor.

 Yapılmış tüm evler bir gün yıkılacaktır doğru ama anılarla birlikte gitmesi üzüyor insanı bir yerde. Hafif yağlı boyanın elinizde bıraktığı hissiyatı unutamadan, yerinde yeller estiğinde çok zor oluyor nefes almak. Saplanıp kalmak istiyor insanoğlu bir yerlere ama nafile. Göçebe yaratılmışız. Yolunu kaybedince yapılacak ne kalıyor geriye bilmiyorum gerçekten. Gökyüzü kadar uzak geleceği bırak, bir adım sonrasını hesap edemiyorsun bir süre sonra. Ne olduğun yere aitsin, ne de olmak istediğin. Evsizlik bu oluyor sanırım. Başını sokabileceğin bir çatı var ama gönlünü kurutabileceğin kuru bir yer bulamıyorsun. Bir sedir olsa yeter diyebileceğin bir yer yokken kral yatağı serilse de koltukta uyuyorsun işte. Tutarken küçük ama olsun dediğin ev kocaman gelmeye başlıyor artık. Bir yerinden diğerine gitmeye üşeniyorsun. Olduğun yere sinip kala kalıyorsun. Yemek yapmıyor, çamaşır yıkamıyorsun. Haliyle bulaşık çıkmıyor. Sadece her bir vaktini içine doldurduğun çöp poşetleri kalıyor geriye. Hadi onu da atlattın diyelim. Şarkılar var daha şarkılar. Onlar bırakır mı peşini. 

 Diyorum ki bir kedi alayım. Onu besler, sever, onunla eğlenirim. Çeşitli salaklıklarını izler gülümserim. Saat kaç olmuş ben neler söylüyorum. İyice günlüğe çevirdim yazıyı. Henüz susmamam gerektiğini biliyorum ama nafile işte. Yine nafile yine nafile. Kısa ama öz olsun her daim.